Η Μέριλιν έκανε να ακουμπήσει την καθιστή κοπέλα αλλά εκείνη τραβήχτηκε απότομα. Έπιασε με τα χέρια της το σώμα της, σαν να προσπαθούσε να το πάρει αγκαλιά απεγνωσμένα. Η νεαρή ψυχολόγος έμεινε να την κοιτάει ανήμπορη, καθώς εκείνη ήταν χαμένη στις μαύρες σκέψεις της.
Έμειναν αρκετή ώρα έτσι, με την ψυχολόγο να προσπαθεί να βγάλει συμπεράσματα και την κοπέλα να βρίσκεται στον κόσμο της. Ασυνάρτητα λόγια έβγαιναν πού και πού απ’ το σώμα της, ενώ πολλές φορές τις προηγούμενες ώρες είχε προσπαθήσει να χαράξει το δέρμα της. “Δεν το θέλω το σώμα αυτό” είχε πει σε μια στιγμιαία έκλαμψη λογικής. Όταν τελικά της είχε επιτραπεί να κάνει μπάνιο, έτριψε τόσο δυνατά το δέρμα της που ήταν κατακόκκινο παντού.
“Θα το πληρώσει, να το ξέρεις” είπε ψιθυριστά η Μέριλιν. Ως γυναίκα πια, όχι ως επαγγελματίας. “Το κάθαρμα που σου το έκανε αυτό θα το πληρώσει…”
Η κοπέλα δε νοιαζόταν, φάνηκε. Ούτε καν ασχολήθηκε με το θέμα. Είχε τη δική της κόλαση να την καίει. Η Μέριλιν, αφού πέρασε αρκετή ώρα δίπλα της, κάνοντας απέλπιδες προσπάθειες, πότε επαγγελματικές, πότε ανθρώπινες, βγήκε απ’ το δωμάτιο ταραγμένη. Για την ίδια την κοπέλα δεν είχε σημασία αν θα πλήρωνε ο δράστης. Για τη Μέριλιν είχε.
Έξω απ’ το δωμάτιο βρίσκονταν δύο αστυνομικοί, που έπιναν τον καφέ τους. Συζητούσαν: “Έχει θείο γερουσιαστή το κάθαρμα. Φτηνά θα τη βγάλει. Θα χώσει φράγκα ο γέρος, θα πληρώσει δικαστές, εισαγγελείς, τον Θεό τον ίδιο…”
Ο άλλος έγνεψε καταφατικά. “Θα πιέσουν πολύ την κοπέλα, που, μεταξύ μας, θα σπάσει. Θα πιαστούν απ’ το οτιδήποτε στο δικαστήριο, προκειμένου να τη βγάλει λάδι ο βιαστής. Θα βρουν το παραμικρό σου λέω…”
Τότε πρόσεξαν τη Μέριλιν. Γύρισαν προς το μέρος της και οι δύο: “Τι έγινε; Κατάφερες τίποτα;”
Αναστέναξαν βαθιά και οι δύο ταυτόχρονα μόλις είδαν το αρνητικό νεύμα της. “Είναι σε κατάσταση σοκ. Θα της πάρει καιρό” είπε η Μέριλιν και η φωνή της έτρεμε. “Αν τα καταφέρει ποτέ να το ξεπεράσει…”
“Κι αν το τεστ βγει θετικό; Το έγκλημα έγινε πριν δύο ημέρες, το χάπι λογικά δε θα πιάνει πια” είπε ένας αστυνομικός.
“Ξέρεις τον νέο νόμο” του απάντησε ο συνάδελφός του. “Η έκτρωση, ακόμα και μετά τον βιασμό, απαγορεύεται. Θεωρείται φόνος. Το καθίκι, ο γερουσιαστής που έτρεξε το θέμα φανατικά, είναι ο θείος του βιαστή”. Σιώπησε για λίγο. “Αυτός που θα κινήσει γη και ουρανό για να τον βγάλει λάδι”.
“Και η κοπέλα;” αναρωτήθηκε η Μέριλιν. “Πέρασε μια κόλαση, την οποία θα κουβαλάει μέσα της μια ζωή. Θα αναγκαστεί να γεννήσει το παιδί του βιαστή της και…”
Ο αστυνομικός ρούφηξε μια γουλιά καφέ και της είπε: “Αυτή είναι, κυρία μου, η πραγματικότητα. Η Αλαμπάμα του 2019”.