Τα φώτα του σταθμού σε τυλίγουν
Τα δάκρυα ακόμα κυλούν
Δε σου ‘παν σ’ αγαπώ πριν να φύγουν
Τα χείλη εκείνα που άλλον φιλούν

Κοιμήσου…
Αύριο πρωί θα ‘ναι καλύτερα

Οι σκέψεις στο κρεβάτι σε ψάχνουν
Να ησυχάσεις πια δεν μπορείς
Τα λόγια που ‘χες πει δεν αλλάζουν
Του κάκου προσπαθείς να κρυφτείς

Κοιμήσου…
Αύριο πρωί θα ‘ναι καλύτερα

Κακόφημα στενά σ’ έχουν μάθει
Σκιά του εαυτού σου γυρνάς
Ο ήλιος σ’ έχει πλέον ξεχάσει
Κι έχεις ξεχάσει πια τι ζητάς

Κοιμήσου…
Αύριο πρωί θα ‘ναι καλύτερα