Κέικ Πήρε μια βαθιά ανάσα κι έβαλε το γάντι στο αριστερό της χέρι. Με το άλλο άνοιξε τον φούρνο και έβγαλε προσεκτικά το κέικ. Πήρε κι άλλη βαθιά ανάσα. Κοίταξε τη μορφή που καθόταν στο τραπέζι. “Είσαι έτοιμη;” ρώτησε εκείνη, με τη φωνή της να βγαίνει απ’ την άβυσσο. “Είμαι έτοιμη”, είπε κι έκοψε το…
Έκφραση “Άρτεμις, η σειρά σου. Μην ξεχνάς, η ιδέα είναι δάσος. Θέλω αισθήσεις και συναίσθημα”. Η Άρτεμις έκλεισε τα μάτια και συγκεντρώθηκε. Η τάξη γέμισε μυρωδιές εσπεριδοειδών. Οι τοίχοι καλύφθηκαν από φύλλα, ανάμεσα από τα οποία χόρευαν οι ηλιαχτίδες. Στο πάτωμα της τάξης φύτρωσε γρασίδι και ο άνεμος τους χάιδευε τα μαλλιά. “Εντάξει”. Η Άρτεμις…
Μόνσα Ξεπρόβαλε στα σκουπίδια. Την τράβηξα απαλά και την τίναξα, να φύγουν από πάνω οι σκόνες. Ευτυχώς οι γονείς μου δεν πετάνε ποτέ φαγώσιμα στον κάδο, αλλιώς θα είχε λερωθεί ανεπανόρθωτα. Την κοίταξα προσεκτικά. Στη φωτογραφία απεικονιζόταν ένας άντρας ψηλός, σοβαρός, με επίσημη ενδυμασία. Δίπλα του ένα αγοράκι, κατάξανθο, που τον κρατούσε απ’ το χέρι….
Κάποτε Η χρυσή ουσία έφεγγε στα σκοτεινά. Προχώρησε προς τα εκεί. Χρυσόσκονη πασπαλισμένη στον τοίχο. Μόλις ψηλάφησε την επιφάνεια, εκείνη υποχώρησε ελαφρά στο άγγιγμά του και αμέσως εγένετο φως.Εκείνος πετάχτηκε πίσω απ’ το ξάφνιασμα και κάλυψε τα μάτια του με τα χέρια του. Σιωπή, ησυχία. Πήρε τα χέρια του απ’ το πρόσωπό του. Είχε αρχίσει…
Επιλογή Να επιλέξω… Να επιλέξω… Είναι τόσο σημαντικό, θα πρέπει να…Το κεφάλι μου γύριζε, η ανάσα μου είχε κοπεί. Δεν είχα τη δύναμη ν’ ανοίξω τα μάτια μου. Θέλησα να φωνάξω ‘βοήθεια’, αλλά μονάχα ένα ρόγχος έβγαινε. Μέσα στον πανικό μου προσπάθησα ξανά ν’ ανοίξω τα μάτια μου. Προσπάθησα και ξαναπροσπάθησα.Ανάσανα ελεύθερα. Έβλεπα πια. Το…
Αλλαγή Αν ήταν Ιούλιος, δε θα πήγαινα. Αλλά ήταν τέλος Αυγούστου. Η νοσταλγία και η μελαγχολία οδηγούσε τα βήματά μου. Ο παφλασμός των κυμάτων έδινε ρυθμό στη σκέψη μου. Τα βράχια εκείνα συνοδεύονταν από θρύλους διάφορους στην περιοχή. Ήμουν σίγουρη ότι, αν ήταν να συμβεί κάτι, θα συνέβαινε αυτό το δειλινό.Δεν ξαφνιάστηκα καθόλου όταν την…
Γνωριμία -Ώστε δε με ξέρεις, ε;-Όχι, δε σε ξέρω.-Κοίτα με καλά, είσαι σίγουρη;Τον κοίταξε καλά καλά, από πάνω μέχρι κάτω.-Απόλυτα σίγουρη.Η φωνή της είχε γίνει ψυχρή. Ακόμα και το λίγο ενδιαφέρον που είχε πριν χάθηκε.Εκείνος αναστέναξε με ανακούφιση.-Ευτυχώς…Το μουρμουρητό του επέδρασε σαν διεγερτικό.-Τι έπαθες; Προς τι ο αναστεναγμός;-Δε χρειάζεται να ξέρεις.-Όχι, όχι… Πες μου!Εκείνος χαμογέλασε.-Εννοώ…
Η Στάση 1 “Έι, εσύ!”Ποιος ήταν πάλι αυτός; Κοίταξε βιαστικά τον ηλεκτρονικό σηματοδότη των δρομολογίων. Το λεωφορείο της θα ερχόταν σε 45 λεπτά. Έπειτα έριξε το βλέμμα της στον μεσήλικα. Αν ήσουν δέκα χρόνια νεότερος, θα το σκεφτόμουν. Κι αν δε φορούσες αυτή τη γελοία πορτοκαλί μπλούζα. Κι αν δεν ήταν δέκα το βράδυ και…
