Αγώνας Το σπαθί τον διαπέρασε από το υπογάστριο μέχρι το στέρνο. Δεν μπορούσε ούτε ανάσα να πάρει από τον πόνο. Ο άλλος τον κοίταξε στα μάτια και του χαμογέλασε, καθώς έστριβε το όπλο με σαδιστική διάθεση.Τα φώτα έσβησαν και τα πάντα εξαφανίστηκαν από μπροστά τους. Ο Τάσος ήταν στα γόνατα. “Καλά ρε μαλάκα, ήταν ανάγκη…

Ήρωες “Ήρωες! Είναι ήρωες!”Η μεσόκοπη κυρία στα αριστερά μου κοιτούσε με λατρεία τους τρεις καθισμένους άντρες, που έτρωγαν με βουλιμία ό,τι υπήρχε μπροστά τους. Δεν είχαν καν αλκοόλ, μόνο νερό στο τραπέζι τους. Αλλά το τραπέζι ίσα που χωρούσε από τα πιάτα.Δε μου άρεσαν. Δεν ήταν καλοντυμένοι, καθόλου αξιοπρόσεχτοι. Από τη στιγμή που είχαν μπει…

Εκτός Η Χρύσα άνοιξε την εφαρμογή. Το αντιπαθητικό κυκλάκι έκανε ώρα να φύγει. “Your passwοrd is incorrect. Please try again”.Τι ήταν αυτό; Αφού δεν είχε βάλει κωδικούς. Ποτέ δεν έβαζε. Όλα ήταν αυτόματα στο κινητό της. Έγραψε τον κωδικό της και ξαναπροσπάθησε. Το ίδιο μήνυμα. Κάθισε να το σκεφτεί. Ήταν σίγουρη πως δεν είχε αλλάξει…

Κατάκτηση Οι άλλοι είχαν βγει έξω για να ελέγξουν τα στοιχεία και να εξερευνήσουν το μέρος. Εγώ κι ο Ζ είχαμε μείνει μέσα στο κτίριο και κοιτούσαμε τη θέα. Ήμασταν πολύ ψηλά.“Είναι πανέμορφα εδώ” είπε.“Τρομακτικά είναι” διαφώνησα. “Τεράστια κτίρια, υψηλή τεχνολογία κι όμως κανένα σημάδι ζωής. Ερημιά παντού. Όπου κι αν γυρίσαμε δεν υπάρχει ψυχή”.“Τι…

Εφιάλτης Η Αναστασία βρισκόταν στον υπολογιστή της, όπως συνήθιζε. Σκρόλαρε προς τα κάτω, βλέποντας αδιάφορες ειδήσεις. Μα ποιον ενδιέφεραν αυτά;Ξαφνικά ένα μήνυμα πετάχτηκε στην οθόνη της. Ένα μήνυμα με ένα κόκκινο σήμα κι ένα μεγάλο θαυμαστικό μέσα. Διάβασε έκπληκτη “Από την εταιρεία: μόλις προσπεράσατε τρεις ειδήσεις που έχουν χαρακτηριστεί υποχρεωτικές. Εντοπίσαμε πως δεν αντιδράσατε. Προσοχή:…

Βλέμμα Ξύπνησε. Το σώμα του ήταν βαρύ απ’ την αναισθησία. Ένιωθε τα μάτια του να τσούζουν, να καίνε. Του είχαν πει πως δεν έπρεπε να τα ανοίξει ακόμα. Θα περίμενε τουλάχιστον μία ώρα.Η ώρα είχε περάσει. Η μητέρα του στάθηκε δίπλα του χαμογελαστή. “Όλα καλά, αγόρι μου; Μπράβο, μπράβο! Τώρα πια μπήκες στον κόσμο των…

Τέκνο Το πρώτο κλάμα του μικρού Ορέστη ακούστηκε στον θάλαμο. Οι γονείς θα έπρεπε να είναι εξαιρετικά χαρούμενοι, όμως έμοιαζαν να περιμένουν μια ακόμα πληροφορία.Οι γιατροί πήραν ένα ελάχιστο δείγμα αίματος από το παιδί και το έδωσαν για ανάλυση. Έπειτα από ένα λεπτό περίπου, επέστρεψαν και είπαν “70 χρόνια”.Οι γονείς έβγαλαν μια ανάσα ανακούφισης. Το…

Πάγος Η πόρτα άνοιξε αργά. Ο επιστήμονας ήταν ενθουσιασμένος, η καρδιά του χτυπούσε δυνατά στο στήθος του. Τάχα τι θα αντίκριζε;Περίμενε πολλά, αλλά όχι την εικόνα που διαγράφηκε μπροστά του. Μια απέραντη πεδιάδα από πάγο. Κανένα ίχνος ζωής. Ξαναμπήκε στη χρονομηχανή για να σιγουρευτεί. Κοίταξε τη φωτεινή ένδειξη. Ναι, δεν είχε λαθέψει: 300 χρόνια μπροστά…