Στο κρεβάτι Ξύπνησα απ’ το κλάμα της. Το σώμα μου έμοιαζε να έχει γίνει ένα με το κρεβάτι. Αναρωτιόμουν αν μπορούσα να κουνηθώ. Τα πάντα έμοιαζαν αδύνατα. Μετακίνησα αργά το κεφάλι μου προς το μέρος της. Δε με κοιτούσε. Είχε το πρόσωπο κρυμμένο στις παλάμες της και τρανταζόταν απ’ τους λυγμούς. Πήγα να μιλήσω. Δε…

Εκείνη “Με παρακολουθείς;” Τα μάτια της είχαν καρφωθεί πάνω του. Άρχισε να ιδρώνει. Αναστέναξε και πήρε την απόφαση. “Ελπίζω να μην παρεξηγηθεί αυτό που θα πω”, είπε με τον λαιμό του στεγνό, “αλλά είσαι τόσο όμορφη, που χάθηκα για λίγο. Δεν παρακολούθησα αυτά που είπες”. Εκείνη γέλασε, μάλλον αμήχανα, και κοίταξε γύρω της. “Έχει πολύ…

Αλυσίδες Τον κοίταζε με παράπονο. Ή μάλλον όχι. Με θλίψη. “Πόσο καιρό θα με έχεις εδώ κάτω, αλυσοδεμένη; Άφησέ με να φύγω”. Την κοίταξε με λατρεία, με πάθος. “Δεν μπορώ να το κάνω αυτό, το ξέρεις”. Εκείνη έτριψε τους πονεμένους της καρπούς. “Ελευθέρωσέ με και θα ελευθερωθείς κι εσύ!” Χαμογέλασε πικρά, καθώς στεκόταν όρθιος απέναντί…

Είμαι εδώ -Γεωργία, έχει αρχίσει και με στοιχειώνει όλο αυτό τελευταία. -Ποιο δηλαδή; -Ε να, τα βράδια νιώθω πως δεν υπάρχει κάποιος στο δίπλα δωμάτιο. Σαν να μην έχω συγκάτοικο. -Είμαι πάντα εκεί, μη φοβάσαι. -Τις νύχτες που ξυπνάω για να πάω στο μπάνιο, περνάω έξω από το δωμάτιό σου. Δεν ακούω ανάσα. Ένα βράδυ…

Τρίγωνο Ο Βασίλης μπήκε στο σπίτι. Με το που σίγησε ο ήχος της κλειδαριάς, άκουσε τα φιλιά απ’ το σαλόνι. Και μετά τους είδε, σφιχταγκαλιασμένους στον καναπέ. Η σακούλα έπεσε απ’ τα χέρια του και ο κρότος απ’ το κουτί τους έκανε να ξεκολλήσουν. Η Μιράντα τον κοίταξε. “Τι βλέμμα είναι αυτό;” Τους κοίταξε καλά-καλά….

Κλείνω τα μάτια μου Κλείνω τα μάτια μου. Ακούω τα κελαηδίσματα. Οι ηλιαχτίδες πασχίζουν να μου ανοίξουν τα βλέφαρα, τα φυλλοβόλα να μου δείξουν τους εφήμερους καρπούς τους. Μια μυρωδιά αμυγδάλου και ελπίδας εντός μου. Ανοίγω τα μάτια μου. Τίποτα. Τα κλείνω ξανά. Στο τζάκι η φωτιά μού ψιθυρίζει τις δικές της αιώνιες ιστορίες. Μου…

Μαμά Την είδε μπροστά του. Σαν μούσα σε αιθέριο φόντο, να στέκεται και να τον κοιτάζει γλυκά. Τι τον κρατούσε τόσο καιρό μακριά της; Πετάχτηκε πάνω και έτρεξε κατά πάνω της. Όχι, εκείνη δεν εξαφανίστηκε με το άγγιγμά του. Την αγκάλιασε. Ήταν ζεστή και η τέλεια αυτή επαφή του προξένησε μια πρωτόγνωρη, ανείπωτη χαρά. “Μαμά”,…

Εντός Έβρεχε έξω. Φανταζόταν τις σταγόνες στα μαλλιά του, το δέρμα του να ανατριχιάζει από τον κρύο αέρα.“Είμαι έτοιμη”, του είπε.“Ξεκίνα”.Του μίλησε. Διστακτικά στην αρχή, αλλά με κάθε λέξη έπαιρνε δύναμη και συνέχιζε. Οι φόβοι της οι πιο κρυφοί, οι στιγμές για τις οποίες ντρεπόταν και την είχαν στοιχειώσει, τα όνειρα που ζητούσε απεγνωσμένα και…