Μαριπόζα Τον σταμάτησαν τα χοντρά σκοινιά που έκλειναν την είσοδο. “Αίθουσα βασανιστηρίων, περ. 1500 π.Χ.” Έριξε μια ματιά στον ώμο του: η Μαριπόζα ήταν ακόμα εκεί. Χαμογέλασε και κοίταξε στο εσωτερικό. Ψηλές κόκκινες κολώνες υποστήριζαν την αίθουσα, που σταδιακά γινόταν όλο και μικρότερη, μέχρι που κατέληγε σε μικρά, σπηλαιώδη δωμάτια, μισοχωμένα στο έδαφος. Εκεί έζησαν…
Τζασμίν -Κύριε, πρέπει να φύγετε. Ανέβλεψε και την κοίταξε. Το πανέμορφο, συνήθως ναζιάρικο πρόσωπό της ήταν τώρα μια μάσκα ψυχρής αυστηρότητας. -Ε συγγνώμη, είπατε να φύγω; -Ναι, εδώ είναι καφετέρια. Αν δεν παραγγείλετε, δε γίνεται να μείνετε εδώ. Μα πώς, τόση ώρα έπινε τον καφέ του! Κοίταξε βιαστικά το τραπέζι. Καφές δεν υπήρχε πουθενά. Ούτε…
Πρόσεχε, παιδί μου -Έλα γέροντα, σήκω! -Ο ήλιος είναι πολύ ψηλά. Δεν κάνω τίποτα πριν πέσει! Το παιδί έβαλε τα γέλια. -Δε θα σου κάνει τίποτα ο ήλιος. Έλα, πάμε! Ο γέρος τράβηξε απότομα το χέρι του και κοίταξε το παιδί στα μάτια. -Το ξέρεις καλά πως για μένα είσαι απαράβατος κανόνας! Μην είσαι ξεροκέφαλος!…
Μπαρ Οι τελευταίοι πελάτες, ένα ζευγάρι που είχε αποδειχτεί πολύ αγαπημένο, αν έκρινε από τα χαχανητά και τις αγκαλιές τους, σηκώθηκε και βγήκε από το μπαρ. Με το που χάθηκαν, η σιωπή τύλιξε τον διακριτικά φωτισμένο χώρο. Το βλέμμα που του έριξε η μπαργούμαν, που λόγω της ώρας εκτελούσε και χρέη σερβιτόρας, φανέρωνε κάτι ανάμεσα…
Καθαρά Δευτέρα Πάντα της άρεσε της γιαγιάς μου η Καθαρά Δευτέρα και προσευχόταν να έχει αέρα. Ήταν μια ιεροτελεστία η γιορτή αυτή. Από την παρασκευή του χαλβά και της λαγάνας, μέχρι και το πέταγμα του χαρταετού. Η ίδια έγνεθε το κουβάρι για τους χαρταετούς όλου του χωριού, ξεκινώντας από την Τσικνοπέμπτη κιόλας. Οι άλλοι έτρωγαν,…
Ιριδισμός “Προσοχή εις πάντας τους πολίτας της πόλεως! Σμήνη αποδημητικών πτηνών, τα αποκαλούμενα “Πτηνά του Ουρανίου Τόξου”, θα περάσουν από την περιοχήν μας την ερχομένην εβδομάδαν! Καλείσθε να παραμένετε εντός των οικιών σας καθ’ όλη την διάρκειαν της ημέρας, με κλειστά και σφραγισμένα τα παράθυρα και τα παντζούρια. Όσον φωτίζει ο ήλιος, κινδυνεύομεν άπαντες!” “Εσείς…
Στο κρεβάτι Ξύπνησα απ’ το κλάμα της. Το σώμα μου έμοιαζε να έχει γίνει ένα με το κρεβάτι. Αναρωτιόμουν αν μπορούσα να κουνηθώ. Τα πάντα έμοιαζαν αδύνατα. Μετακίνησα αργά το κεφάλι μου προς το μέρος της. Δε με κοιτούσε. Είχε το πρόσωπο κρυμμένο στις παλάμες της και τρανταζόταν απ’ τους λυγμούς. Πήγα να μιλήσω. Δε…
Εκείνη “Με παρακολουθείς;” Τα μάτια της είχαν καρφωθεί πάνω του. Άρχισε να ιδρώνει. Αναστέναξε και πήρε την απόφαση. “Ελπίζω να μην παρεξηγηθεί αυτό που θα πω”, είπε με τον λαιμό του στεγνό, “αλλά είσαι τόσο όμορφη, που χάθηκα για λίγο. Δεν παρακολούθησα αυτά που είπες”. Εκείνη γέλασε, μάλλον αμήχανα, και κοίταξε γύρω της. “Έχει πολύ…
